زه له واشنګټن پوسټه مننه کوم چي هغه حقایق يې رابرسېره کړل چي امریکايي عسکرو کلونه کلونه پخوا په افغانستان کي درک کړي ول.

زه خپله له ۲۰۱۴ بیا تر ۲۰۱۵ پوري په افغانستان کي مرین عسکر وم. کله چي د ۲۰۱۵ د جنوري پر اوله موږ له خوبه راپاڅېدو، په افغانستان کي زموږ د ماموریت نوم «قاطع حمایت» سوی وو. او زموږ محاربوي عملیات ختم سوي ول.

خو واقعیت نه وو بدل سوی. فقط دونه بدل سوي وو چي لدې راوروسته به کله چي به موږ عملیاتو ته تللو، موږ باید د کاغذ پر مخ لیکلي وای چي افغان عسکر دا عملیات رهبري کوي، او موږ يې حمایت کوو.

دا یو څرګند درواغ ول.‌ ځکه د افغان اردو کاملا فلج وه.‌ په فساد کي تر غوږو پوري غرقه وه. او په هیڅ ډول د نظامي عملیاتو د رهبرۍ جوګه نه وه.
خو موږ باید دا ښکرور درواغ ویلای وای. او پدې تمه ناست وای چي ګوندي زموږ همدا درواغ یو وخت په واقعیت بدل سي.

اوس زما هیله دا ده چي ګوندي د افغانستان اسناد موږ راویښ کړي. ځکه د دې پر ځای چي موږ خپل ځانته درواغ ووایو، او خپل ځان پخپله وغولولو، بهتره به دا وي چي پدې برخه کي یو رشتین بحث پیل کړو. ځکه که چیري موږ پدې برخه کي یو رشیتن بحث نه کړو، موږ به همدې عبث او درواغجن جنګ ته ادامه ورکوو.

مبنع: واشنګټن پوسټ
واحد فقیري